Tijdens logopedische zorg zijn de ouders van het kind net zo belangrijk als het kind zelf. Een goede samenwerking draagt bij aan een soepel behandeltraject met een positieve uitkomst. Maar de onduidelijke definitie van samenwerken blijkt in veel gevallen een obstakel. De toolbox INCOMPLETE biedt logopedisten handvatten om de samenwerking met ouders te verbeteren.

Moeilijk

Tijdens een logopedisch traject proberen de logopedist en de ouder samen het kind met een taalontwikkelingsstoornis te helpen. Samenwerking is hierin ontzettend belangrijk. Maar zelfs wanneer beide partijen dit weten, blijkt samenwerken in de praktijk moeilijk. Ouders hebben bijvoorbeeld soms weinig achtergrondkennis en hebben hierdoor andere verwachtingen van de logopedie. Ze hebben het idee dat de logopedist alleen maar spelletjes speelt met het kind. Of ze zijn verbaasd hoeveel tijd er thuis in de oefeningen gaat zitten. Andersom begrijpt de logopedist niet waarom er niet altijd een ouder aanwezig is tijdens de afspraken, of waarom het huiswerk niet wordt gedaan.

Samenwerken: de definitie

De reden dat het in veel gevallen schort aan samenwerking is dat er verschillende ideeën bestaan over de betekenis van het woord. Sommige logopedisten vragen de ouders bijvoorbeeld om thuis oefeningen te doen met het kind. Zij beschouwen dit als samenwerken. Terwijl ouders dit misschien ervaren als gemakzucht, want ze snappen niet waarom dit niet tijdens de afspraak gebeurt. Het is belangrijk dat beide partijen beseffen dat samenwerken verdergaat dan samen oefeningen doen. Het draait ook om samen starten, samen uitvoeren en samen evalueren. Hierin staat communicatie centraal.

Maatwerk

Wat verwachten ouder en logopedist van elkaar? Waar liggen de prioriteiten en behoeften? Hierin is niet één antwoord. Logopedie is maatwerk. Niet alleen is ieder kind anders: er zijn ook grote verschillen in gezinssituatie. Bovendien heeft iedere logopedist zijn of haar eigen werkwijze. De therapeut weet bijvoorbeeld alles over taal en strategieën, maar de ouder weet alles van zijn of haar kind. Door samen te werken leer je van elkaar en voorkom je miscommunicatie. Zo beseffen ouders zich soms niet altijd dat zij – naast de logopedist – óók een grote rol spelen in de spraakontwikkeling van het kind. Niet alles ligt in de handen van de logopedist.

INCOMPLETE

Om de samenwerking tussen ouder en logopedist te stimuleren is het project COMPLETE opgezet door de Hogeschool Utrecht. Hieruit volgde de INCOMPLETE toolbox. Hierin staat de ouderschapstheorie van Alice van der Pas centraal. Volgens deze theorie staat het opvoederschap los van het ouderschap. Het opvoederschap is namelijk een rol die je kunt delen en blijft niet binnen vier muren. Ook de school en de logopedist dragen hieraan bij. Maar het ouderschap is een heel andere rol, die je vaak niet deelt. Als ouder voel jij je uiteindelijk verantwoordelijk voor je kind. Ook als er iets is met hem of haar.

Drie lagen

De toolbox INCOMPLETE is gericht aan logopedisten en bestaat uit drie lagen. In de eerste laag worden opvoederschap en ouderschap besproken. Ook staat het begrip samenwerken hierin centraal. In de tweede laag draait alles om reflectie. Logopedisten krijgen een casus en staan stil bij hoe ze te werk gaan. Welke keuzes maak je en waarom? De derde laag bevat tips, trainingen en tools waarmee logopedisten hun nieuwe inzichten kunnen toepassen. Momenteel zit INCOMPLETE nog in de testfase, maar de effectiviteit is nu al gebleken. Zo werken we samen aan een betere samenwerking.